Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Ewangelia według św. Jana 20, 1 – 9
Dziękując wszystkim ludziom dobrej woli za przekazywane nam różną drogą życzenia świąteczne, życzymy z serca, drodzy Parafianie i mili Goście – w Roku Jubileuszowym dobrych, spokojnych, błogosławionych oraz pełnych nadziei ŚWIĄT ZMARTWYCHWSTANIA NASZEGO PANA.
Każdego dnia starajmy się być ludźmi wielkanocnymi, którzy idą przez życie w zaufaniu do Boga i siebie nawzajem oraz w jedności i pokoju z bliźnimi – razem w wierze, razem przez nadzieję, razem dla miłości.
Niech Maryja Wspomożycielka, Matka niezawodnej nadziei oraz św. Józef chronią nas od wszelkich niebezpieczeństw.
Szczęść Wam, Boże!
Wasi Duszpasterze